Sejarah Padang Rengas

Padang Rengas merupakan sebuah pekan kecil yang terletak di laluan Kuala Kangsar-Taiping dan diapit oleh Banjaran Gunung Hijau di utara dan Gunung Bubu di selatan. Menurut sejarah tempatan, pekan ini mendapat nama ekoran terdapat kawasan lapang dan dipenuhi dengan pokok rengas. Sebenarnya, sejarah Padang Rengas banyak berkait rapat dengan Gunung Pondok yang terletak berdekatan pekan ini.

Berdasarkan kajian lapangan oleh Leonard Wary Jr iaitu Kurator Muzium Perak pada tahun 1927, Gunung Pondok ini telah didiami manusia sejak zaman Neolitik kerana beliau telah menemui banyak serpihan alat batu dan tembikar pra-sejarah di sini. Selain itu, gunung ini juga sering digunakan sebagai tempat memburu kambing gurun dan tempat pertahanan strategik orang Melayu semasa Perang Larut.

Oleh kerana Padang Rengas ini merupakan laluan penting Kuala Kangsar-Taiping sejak dahulu lagi, sebuah terowong kereta api telah dibina berhampiran pekan ini iaitu di Bukit Berapit pada tahun 1897. Tinggalan sejarah tersebut masih lagi kukuh berdiri bersama stesen kereta api Bukit Berapit yang diliputi semak samun tidak jauh dari situ. Sehingga kini, Padang Rengas dan Gunung Pondok ini amat penting kerana ia menjadi sempadan antara daerah Kuala Kangsar dan Larut.